Koncentracja (towarowych) nierówności handlowych w Azji Wschodniej jest naprawdę niezwykła -- mniej więcej cały globalny nadwyżka znajduje się teraz w kilku azjatyckich gospodarkach. 1/

Chiny są oczywiście epicentrum. Na spotkaniach MFW za dwa tygodnie kluczowe będzie, aby MFW uznał, że wzrost nadwyżki Chin po COVID nie był przejściowy (i wyraźnie sygnalizował, że handel towarami jest kluczową zmienną, bez dziwnych korekt bilansu płatniczego) 2/

Ale to nie tylko Chiny -- boom centrów danych wykorzystuje wiele chipów. To podniosło nadwyżkę Korei i Tajwanu (plus prawie wszystkie azjatyckie waluty są bardzo słabe ...) 3/

Nadwyżka Azji jest tak duża, że powoduje, iż wskaźniki nierównowagi w handlu towarami wracają do niemal rekordowych poziomów (w przeliczeniu na dolary), mimo że nadwyżka ropy jest dość niska, a nadwyżka UE maleje (byłaby jeszcze mniejsza, gdyby nie irlandzka farmacja) 4/

oczywiście, że do tańca potrzeba dwojga; amerykański deficyt bezroponośny wciąż napędza stronę deficytową bilansu ... coś, co często umyka w raportach koncentrujących się na zmieniających się wzorcach handlu dwustronnego wynikających z ceł 5/

Ale duża ostatnia zmiana nie dotyczy strony deficytowej -- która jest zdominowana przez USA, z pomocą Wielkiej Brytanii i Indii -- ale strony nadwyżki, gdzie Chiny i ich sąsiedzi są teraz naprawdę "dominujący" 6/

Biorąc pod uwagę, jak długo Chiny prowadzą nadwyżkę (i biorąc pod uwagę ich znaczącą, pozytywną pozycję netto w inwestycjach międzynarodowych), nadwyżka towarowa powinna generować nadwyżki w dochodach z inwestycji -- więc wszystko to powinno być również odzwierciedlone w danych dotyczących rachunku bieżącego ... 7/

Ale nie jest to z powodów, które omawiałem szczegółowo i nie będę ich tutaj powtarzać -- Więc istnieje duża rozbieżność między miarami nierównowag opartymi na "towarach" (trzeba używać ceł!) a metrykami opartymi na "rachunku bieżącym" ... 8/

Ta różnica od jakiegoś czasu zaskakuje MFW i innych -- ale Macron dzisiaj skupił się (słusznie) na towarach (jego pomysł na taryfy sektorowe ma sens) i tak samo robi USA. 9/

I rzeczywiście tak jest w Chinach -- rozmowy Xi o dominacji w produkcji nie odnoszą się do 3 pp nadwyżki na rachunku bieżącym w wysokości 600 miliardów dolarów (moim zdaniem powinno to być raportowane bliżej 5 pp PKB / 1 bilion dolarów) ... 10/

Dyskusje na temat fragmentacji z powodu taryf (zwykłe ujęcie @IMFNews) nie oddają rzeczywistości głęboko niezrównoważonego świata, który nie uległ fragmentacji, ponieważ Chiny wciąż polegają na krajach z bloku demokratycznego (lub populistycznego?) w kwestii popytu (patrz ich rekordowy nadwyżka) 11/11