Dave Brooks leunt op de bar. "Ja, ik neem een Dennis Porter." De barman bevriest halverwege het poetsen van een glas. Zijn ogen worden groot. "Weet je het zeker?" Dave knikt. "Ja, waarom niet." De barman leunt naar voren, zijn stem verlagend alsof hij een staatsgeheim gaat onthullen. "Luister, deze drank gaat je verbijsteren. Serieus. Je bent gewaarschuwd. De meeste mensen zijn er niet op voorbereid. Het is historisch. Het is de toekomst van dranken. Zodra je het proeft, kijk je nooit meer op dezelfde manier naar drankjes. De Dennis Porter gaat de hele barindustrie veranderen zoals we die kennen." Dave raiseert een wenkbrauw. "Klinkt... intens." "Oh, dat is het," zegt de barman, ernstig knikkend. "Wereldleiders hebben naar deze drank gevraagd. Miljardairs hebben privéjets gevlogen alleen om een slok te nemen. Sommigen zeggen dat het IMF beleid aan het opstellen is rondom deze drank. Het is zo ontwrichtend. Je drinkt niet gewoon een Dennis Porter—je stelt jezelf in lijn met het onvermijdelijke." Dave is nu geïntrigeerd. "Oké dan. Geef maar." De barman zet dramatisch een pintglas neer. Het ziet er donker en mysterieus uit, met schuim dat bovenop draait. De man neemt een grote slok... en stopt. Zijn gezicht valt. "Het is... water. Plat water." De barman recht zich op, doodserieus. "Precies. Pure, onvervalste, 100% helderheid. Geen calorieën. Geen smaak. Geen last. Gewoon... niets. Dat is de genialiteit." Dave staart naar het glas. "Dat is het?" "Dat is het," zegt de barman met een glimlach. "En denk erover na—je hebt er twintig dollar voor betaald. Dat is de echte innovatie."