jak dotąd, w temacie 'dokumentacji', moje stanowisko było takie, że 'pierwszą odpowiedzialnością twórcy jest wprowadzenie rzeczy w życie' -- to znaczy, napisać kod; zaprojektować system; stworzyć go. moje odczucie jest takie, że 'dokumentacja', jaką znamy w korporacyjnym piekle 'zarządzania wiedzą' i 'wdrażania' oraz całej tej bzdury, jest naprawdę czymś innym; a pierwszą rzeczą, którą użytkownik systemu po wstępnym uruchomieniu powinien zrobić, jest 'wdrożenie się' poprzez ten sam proces, co twórca: a mianowicie, odkrywanie właściwości systemu samodzielnie, poprzez zabawę, eksperymenty lub cokolwiek innego; i że to jest istotna część procesu uczenia się. to powiedziawszy, jest to wyraźnie ogromne oczekiwanie, aby spodziewać się, że ktoś przejdzie od zera do Herberta w 3 miesiące. zwłaszcza jeśli nie mają tego samego poziomu obsesji co ja! więc pytanie pozostaje otwarte. myślę, że odpowiedzią jest prawdopodobnie jakaś forma 'szkieletowej' dokumentacji, aby powstrzymać ludzi przed wchodzeniem w martwe końce, ale nie po to, aby mówić im, co mają robić; a następnie zmusić ich do nauki poprzez zabawę z systemem; z nagrodą w postaci odkrywania rzeczy samodzielnie.