Mijn sonnet 4.5 code review tot nu toe lijkt goed, maar op de een of andere manier subtiel vervloekt? Het lijkt alsof ik het wat moeilijke codetaken geef en ze werken op de een of andere manier niet, ik kijk en de code ziet er goed uit en is een beetje wat ik zou hebben gedaan. Maar dan probeer ik het vanaf nul en het werkt. Tot nu toe al 20 keer.

dit betekent vervelend genoeg dat ik niet veel leer wanneer iets werkt, omdat het niet veel gegevens zijn die het niet kan werken

het is bijna erger dan als de code slecht was, want als iets niet werkt, leer ik er niet veel van. Misschien implementeer ik het opnieuw en werkt het. Ik kan de code niet gemakkelijk debuggen, het is sneller voor mij om vanaf nul te schrijven. Ik denk dat ik ook in een onderzoeksomgeving zit waar sommige dingen echt niet werken.

dus hoe ik het nu gebruik is dat ik begin met het geven van alle problemen aan claude. Als het het goed doet, geweldig, als het faalt beschouw ik dat niet als bewijs dat het niet kan werken, en ik maak een beslissing of het de moeite waard is om het zelf een kans te geven.

vanwege deze "slechte gelukquotient" eindigen de meeste van mijn bestanden ofwel ~100% door AI geschreven of ~100% door mij geschreven, ik vertrouw gewoon niet dat de code goed geluk heeft, en ik wil niet dat het mijn geluk dat ik heb dempt.

vanwege deze "slechte gelukquotient" eindigen de meeste van mijn bestanden ofwel ~100% door AI geschreven of ~100% door mij geschreven, ik vertrouw gewoon niet dat de code goed geluk heeft, en ik wil niet dat het mijn geluk dat ik heb dempt.

ook zijn de verklaringen voor waarom dingen niet werken verschrikkelijk, zoals oh het moet wel {een of andere esoterische, in wezen niet-gerelateerde, indrukwekkend klinkende wiskundige zaak} zijn in plaats van dat het niet werkt omdat ik een beetje subtiel vervloekt ben