wywoływanie agentów kodujących jest trudne, ponieważ łączysz dwa niekompatybilne konteksty: 1. cele wynikowe (niejasne, ewoluujące, zależne od kontekstu) 2. stan bazy kodu (precyzyjny, uporządkowany, skoncentrowany na implementacji) spawn dzieli je: - agent 1: pytanie + kontekst projektu → czysty wymóg produktu - agent 2: wymóg + baza kodu → implementacja transfer jest kluczowy. czysty interfejs między niejasnym a precyzyjnym. użytkownicy rozmawiają tylko z agentem 1