Het aansteken van coderingsagenten is moeilijk omdat je twee incompatibele contexten mengt: 1. uitkomstdoelen (vaag, evoluerend, contextafhankelijk) 2. status van de codebase (nauwkeurig, gestructureerd, implementatiegericht) spawn splits ze: - agent 1: vraag + projectcontext → duidelijke productvereiste - agent 2: vereiste + codebase → implementatie de overdracht is de sleutel. schone interface tussen vaag en nauwkeurig. gebruikers praten alleen met agent 1