Kiedy Twój punkt końcowy API wykonuje wiele 𝚊𝚠𝚊𝚒𝚝 skutków ubocznych, to znak, że powinieneś „𝚞𝚜𝚎 𝚠𝚘𝚛𝚔𝚏𝚕𝚘𝚠”. Kiedy znajdziesz zły stan w swojej bazie danych, jak oczekujące niedokończone zadania, to znak, że powinieneś „𝚞𝚜𝚎 𝚠𝚘𝚛𝚔𝚏𝚕𝚘𝚠”. Kiedy rozmawiasz z wieloma niewiarygodnymi lub ograniczonymi w dostępie usługami zewnętrznymi, to znak, że powinieneś „𝚞𝚜𝚎 𝚠𝚘𝚛𝚔𝚏𝚕𝚘𝚠”. Kiedy próbujesz wykonać zbyt wiele pracy w pasmie i odpowiadasz z 𝟸𝟶𝟶, to znak, że powinieneś 𝟸𝟶𝟸 𝙰𝚌𝚌𝚎𝚙𝚝𝚎𝚍 zamiast tego i „𝚞𝚜𝚎 𝚠𝚘𝚛𝚔𝚏𝚕𝚘𝚠”. Kiedy biznes zaczyna polegać na krytycznych ad-hoc workflow, które nie są zdefiniowane w kodzie, nie są kontrolowane wersjami, bez o11y i SLA, to znak, że powinieneś „𝚞𝚜𝚎 𝚠𝚘𝚛𝚔𝚏𝚕𝚘𝚠”. tl;DR: Kiedy zależy Ci na asynchronicznej niezawodności, to znak, że powinieneś „𝚞𝚜𝚎 𝚠𝚘𝚛𝚔𝚏𝚕𝚘𝚠”.