Elke keer dat je API-eindpunt een aantal 𝚊𝚠𝚊𝚒𝚝 side effects uitvoert, is dat een teken dat je "𝚞𝚜𝚎 𝚠𝚘𝚛𝚔𝚏𝚕𝚘𝚠" moet gebruiken. Elke keer dat je een slechte staat in je database vindt, zoals lopende onafgebroken taken, is dat een teken dat je "𝚞𝚜𝚎 𝚠𝚘𝚛𝚔𝚏𝚕𝚘𝚠" moet gebruiken. Elke keer dat je met een aantal onbetrouwbare of rate-limited derde partijen praat, is dat een teken dat je "𝚞𝚜𝚎 𝚠𝚘𝚛𝚔𝚏𝚕𝚘𝚠" moet gebruiken. Elke keer dat je probeert te veel werk in-band te doen en met 𝟸𝟶𝟶 te antwoorden, is dat een teken dat je 𝟸𝟶𝟸 𝙰𝚌𝚌𝚎𝚙𝚝𝚎𝚍 in plaats daarvan moet gebruiken en "𝚞𝚜𝚎 𝚠𝚘𝚛𝚔𝚏𝚕𝚘𝚠" moet gebruiken. Elke keer dat het bedrijf begint te vertrouwen op kritieke ad-hoc workflows die niet in code zijn gedefinieerd, niet versie-beheerd zijn, zonder o11y en SLA's, is dat een teken dat je "𝚞𝚜𝚎 𝚠𝚘𝚛𝚔𝚏𝚕𝚘𝚠" moet gebruiken. tl;DR: Elke keer dat je om asynchrone betrouwbaarheid geeft, is dat een teken dat je "𝚞𝚜𝚎 𝚠𝚘𝚛𝚔𝚏𝚕𝚘𝚠" moet gebruiken.