Kiedyś mogliśmy odwracać swoją uwagę od celu, naciskając przyciski. Już nie. Teraz musisz skupić się dość jednoznacznie na swoim "dlaczego." Przed inteligencją maszynową, większość produkcji gospodarczej polegała na bezmyślnym naciskaniu przycisków. Większość pracy to prace na centralach telefonicznych: "Operator. Miasto i numer, proszę?" Zbierasz trochę kontekstu, a potem zaczynasz naciskać przyciski i przełączać przełączniki, przenosząc ten kontekst z punktu A do punktu B. Pomyśl przez chwilę o swojej małej pracy. Ile z niej to wyższe ustalanie celów lub nawet rozbieżność między surową kreatywnością a bezmyślnym wykonywaniem zadań? Ile z awansu w twojej pracy polega na stawaniu się lepszym i bardziej produktywnym w naciskaniu przycisków w porównaniu do naprawdę intensywnego myślenia o tym, dlaczego naciskasz te przyciski? Spędziłem lata na tworzeniu Excela i PowerPointów, a duża część moich wczesnych nagród zawodowych (5, 10 lat lub więcej dla bankiera lub konsultanta) pochodziła po prostu z tego, że stałem się bardzo, bardzo dobry w naciskaniu przycisków. To był właściwie znak statusu: "Lol, używasz myszy? Nie używasz skrótów i makr?" Tamta era minęła. Wszystkie te lata, które jako ludzie zainwestowaliśmy w doskonalenie naszych umiejętności naciskania przycisków, stały się nieistotne. Zamiast tego musimy teraz stawić czoła codziennemu egzystencjalnemu pytaniu: Czego chcesz? Bo wkrótce możesz mieć wszystko. Teraz jesteśmy zmuszeni stawić czoła przerażającej rzeczywistości przekształcania "czegokolwiek" w "coś." I bardzo niewiele osób skutecznie przejdzie przez tę transformację, ponieważ ogromna większość ludzi przez lata pocieszała się, mikroskopijnie poprawiając swoje umiejętności naciskania przycisków. To wszystko było odwróceniem uwagi od celu, a teraz musimy naprawdę zmierzyć się z pustką. Nasze całe tożsamości związane z naciskaniem przycisków są martwe, zastąpione migającymi kursorami, które pytają: "Dlaczego?"