Sinofuturisme is saai omdat het fundamenteel niet over het individu gaat. Je kunt geen interessant verhaal vertellen over gebouwen bedekt met LED's. Het is allemaal beschavingglorie, geen romantiek of heldendom of persoonlijke tragedie.

Hoe vaak kun je gewoon zitten en zeggen "Wauw, de beschaving die deze LED's op deze gebouwen heeft geplaatst, moet wel een GROTE BESCHAVING zijn" voordat je je verveelt en weer K-drama's en anime gaat kijken?