Being There (1979) eindigt met een beeld dat zo eenvoudig en zo onmogelijk is dat het alles herschrijft wat eraan voorafging. Peter Sellers verandert de hele film in een filosofische raadsel in één stille daad.
Triangle of Sadness (2022) eindigt in pure chaos, waar de hiërarchie omdraait en overleven de overhand krijgt. De machtsdynamiek die de hele film aandreef, stort in elkaar in één brute, ongemakkelijke laatste moment dat veel langer blijft hangen dan de aftiteling.