Terwijl veel teams werken aan veilige en betrouwbare interoperabiliteit, neemt @RelayProtocol stilletjes (of niet) de ruimte over als het beste interoperabiliteitsprotocol en wordt het langzaam geïntegreerd in wallets, brug-UI's, enzovoort... De basispremisse is eenvoudig: 1. Je specificeert een order (offchain), dient deze in bij hun server en krijgt te horen waar je de fondsen naartoe moet sturen. 2. Zodra de fondsen zijn verzonden, zullen ze (of niet ????) de order vervullen. In theorie kan de order van alles zijn - een swap, een brugtransfer, NFT-aankoop op OpenSea, of (waarom niet ?) een boek aankoop op Amazon (werkt nog niet, maar ik zie geen reden waarom het niet zou kunnen). Het is in wezen een Web2-model met crypto-betaling. Het enige is dat je met Web2 enige juridische bescherming krijgt als er iets misgaat, hier is er eigenlijk niets. Is dit de toekomst van interoperabiliteit en intenties?

We hebben aangekondigd dat we diep in de bewijs systemen zullen duiken en dit is slechts de eerste stap. Zeggen "we gebruiken ZK" betekent niets tenzij men onafhankelijk verificatiesleutels kan regenereren en kan bevestigen welk programma daadwerkelijk wordt bewezen.

Absoluut. En om de geschiedenis iets duidelijker te maken - aanvankelijk was Polygon niet opgenomen op L2BEAT simpelweg vanwege de mismatch tussen documentatie en marketingclaims en code (de Plasma-brug werd nooit geïmplementeerd) De OP-situatie was het exacte tegenovergestelde - ze hadden wel fraudeproeven toen ze lanceerden, dus ze werden opgenomen om ze later weer te verwijderen omdat er kwetsbaarheden werden gevonden. Niemand dacht dat het jaren zou duren om de fraudeproeven opnieuw te implementeren. Achteraf gezien was OP niet veel beter (hoewel ze wel gegevens naar Ethereum hebben gepost terwijl Polygon, om goedkoper te blijven, dat niet deed). Dat terzijde, Polygon heeft zeker meer voor Ethereum gedaan dan veel andere projecten die de L2-golf bereden zonder echt om de Ethereum-gemeenschap te geven.