David Grann jest jednym z nielicznych autorów literatury faktu, których książki są regularnie adaptowane na filmy Hollywood, takie jak "Zabójcy Kwiatu Księżyca" z Leonardo DiCaprio i Martinem Scorsese. Jest tak obsesyjnym badaczem, że rozwiązał wiele morderstw, których nawet amerykański rząd nie był w stanie rozwiązać. A potem jest jego książka, The Wager. Nie mogę sobie przypomnieć żadnej książki, którą więcej osób, które znam, powiedziało, że przeczytało w jednym posiedzeniu. Ten wywiad dotyczy tego, jak znajduje historie, bada je i przekształca w książki, które się czyta jednym tchem. Czas: 1:53 Łączenie spraw z mordercami 5:48 Szalona metoda badawcza Davida 8:20 Jak wybierać książki do pisania 12:30 Trzy testy na dobrą historię 18:20 Badanie "The Wager" 31:18 Jak opisać postać 34:41 Ożywianie postaci 39:28 Uczynienie scen wizualnymi 45:20 Jak zakończyć rozdział 52:20 Jak otworzyć książkę 1:01:52 Praca z Martinem Scorsese 1:07:01 Opowiadanie historii w książkach a w filmach 1:13:22 Małe historie vs. duże historie Podzieliłem się pełną rozmową z Davidem Grannem poniżej. Jeśli wolisz oglądać na YouTube lub słuchać na Apple lub Spotify, sprawdź linki w odpowiedzi. Miłego oglądania!

Obecnie pracuję z sponsorami nad sfinansowaniem programu, a wyzwaniem było znalezienie firm, które podzielają to samo zaangażowanie w jakość, które chcę celebrować w How I Write. Ten odcinek jest sponsorowany przez @wwwsublimeapp, który został założony przez @sariazout, będącego pokrewną duszą. W poniższym wideo dokładnie opisałem, jak użyłem Sublime do zarysowania i napisania tekstu, który niedawno opublikowałem tutaj na X o Nowym Jorku.

@wwwsublimeapp @sariazout W kwestii edytowania: Czytelnicy nie interesują się tym, ile badań przeprowadziłeś. Interesuje ich to, co znajduje się na stronie. Musisz być gotów do cięcia rzeczy, niezależnie od tego, ile pracy zajęło znalezienie tych informacji na początku.

Jak stworzyć napięcie: Pamiętaj, że twoje postacie nie wiedziały, jak historia się skończy. Twoim zadaniem jako pisarza jest wczuć się w niepewność, z jaką zmagały się twoje postacie, aby zachować napięcie, które zawiera samo życie. Twoim celem powinno być opowiedzenie historii tak, jak była przeżywana, a nie tak, jak już jest znana.