Prezentujemy "Światło Stawania się" 1/1 Aukcja na żywo, rezerwa 0,069 ETH Ostatni rozdział "Ciężaru Stawania się" trylogii o tworzeniu, wątpliwościach i momentach, które kształtują nas jako artystów i ludzi Pełny komentarz poniżej ↓ Edycja dla licytujących czeka na wszystkich uczestników 🙏🏻

Ta praca ma zupełnie inną paletę, i to jest zamierzone. Nawet jeśli stanowi zakończenie, może również należeć do centrum Jeśli "Ciężar Stworzenia" reprezentuje początek; moment, w którym artysta stawia czoła ciszy, a "Hałas Stawania się" uchwyca chaos, który następuje, to ten utwór dotyczy walidacji tego krótkiego światła, które pojawia się, gdy coś w końcu wydaje się właściwe Kompozycja się otwiera, perspektywa wzrasta, ciężar łagodnieje. To ruch po oporze, klarowność po zamieszaniu. Pożar staje się kruchym dowodem, że stworzenie wciąż oddycha Klif przypomina "Wędrowca nad morzem mgły" Caspara Davida Friedricha, ale pozbawiony heroizmu. To nie mężczyzna stający w obliczu wzniosłości, ale artysta, który przez nią przechodzi: niosąc to, czego się nauczył, nawet wiedząc, że światło zgaśnie Ponieważ ta klarowność nigdy nie trwa. Istnieje tylko przez chwilę; aż do następnego zstąpienia, następnego pytania, następnego stworzenia I o tym właśnie jest "Ciężar Stawania się".

Jest też powód, dla którego każdy element nie ma tej samej szerokości trylogia nie dotyczy tylko emocji, ale także czasu sposób, w jaki każda faza zajmuje przestrzeń w naszym życiu - pierwsza "Ciężar Stworzenia" znajduje się w równowadze, cichy początek, w którym wątpliwość nabiera kształtu, ale wciąż wydaje się do opanowania. - druga "Hałas Stawania Się" rozprzestrzenia się najszerzej, ponieważ jest najdłuższą częścią podróży; nieskończony rozciąg chaosu, powtórzeń i hałasu, który wypełnia większość procesu - ostatnia "Światło Stawania Się" stoi wąsko na środku. Jego miejsce tam ma znaczenie; to moment walidacji, pauza, która łączy oba końce cyklu. Mała przestrzeń, w której wszystko wydaje się w porządku, zanim znów się rozpadnie. Możesz to zobaczyć w ich rozmiarze i w ich umiejscowieniu: wątpliwość, hałas, światło. Każda faza zajmuje potrzebny czas, a światło zawsze płonie najszybciej.