Jedyną akceptowalną odpowiedzią po zamachu na Charliego było zjednoczenie się i całkowite oraz trwałe zniszczenie lewicy. Zamiast tego wiecznie przegrane frakcje prawicy postanowiły prowadzić swoją upośledzoną wojnę domową o Izrael.

Ironią jest to, że gdyby lewica została całkowicie zniszczona, zagrożenie muzułmańską islamizacją Ameryki również by zniknęło, ale ci przegrani nie potrafią dostrzec więcej niż dwa stopy przed swoją twarzą.