🚨 NOWY OBRAZ Z MARS: 3I/ATLAS znowu zauważony — a tym razem nie wygląda jak kometa. Idealny świecący cylinder dryfujący po marsjańskim niebie. Brak smug pyłu. Brak fragmentacji. Tylko… struktura. Na co tak naprawdę patrzymy? 👁️‍🗨️ #3IATLAS #Anomaly #Mars #UAP #SpaceMystery

🚨 3I/ATLAS jest anormalnie masywny 🚨 Świeże dane sugerują, że waży co najmniej 33 miliardy ton, a jego jądro ma ponad 5 km szerokości. Aby to zobrazować: Księżyc Ziemi: ~7,35 × 10¹⁹ ton, ~3 474 km średnicy 3I/ATLAS: ≥33 × 10⁹ ton, >5 km średnicy To sprawia, że 3I/ATLAS jest około 2 biliony razy mniej masywny niż Księżyc i mniej więcej 700 razy mniejszy pod względem średnicy. Jest ogromny jak na międzygwiezdnego gościa, ale wciąż mały w porównaniu do ciał planetarnych. Oto dlaczego to ma znaczenie: Ponad 4 000 obserwacji z 227 obserwatoriów nie pokazuje wykrywalnej niegrawitacyjnej akceleracji. Nawet podczas uwalniania CO₂ i H₂O, nie jest zbijany z kursu — co oznacza, że jest niesamowicie masywny. Analiza Loeba, Cloete i Veresa potwierdza: ≥33 miliardy ton minimalnej masy. Modele przewidują, że powinniśmy zobaczyć dziesiątki tysięcy mniejszych międzygwiezdnych skał przed dostrzeżeniem tak dużej — a jednak tego nie zrobiliśmy. Albo nasze modele są błędne, albo 3I/ATLAS to nie tylko odpadki. Jego spektrum bogate w nikiel, ubogie w żelazo jest niezwykłe — bardziej przypomina wytworzone stopy niż naturalną skałę. Jego orbita jest idealnie wyrównana z ekliptyką. Szanse na to, że losowe ciało międzygwiezdne wpadnie na ten płaszczyznę? ~1 na 500. To wyrównanie wygląda bardziej jak celowanie niż przypadek. 📅 Nadchodzące punkty kontrolne: 3 października 2025 — przelot obok Marsa (HiRISE może zarejestrować powierzchnię). 16 marca 2026 — spotkanie z Jowiszem (Juno może uchwycić więcej szczegółów). Jeśli to manewruje, napęd jest jedynym wyjaśnieniem. Na chwilę obecną dowody mówią: Masywne — 33 miliardy ton Duże — >5 km średnicy Anomalna chemia — nikiel bez żelaza Podejrzana orbita — idealnie ekliptyczna