Zastanawiam się, czy dobrze zrozumieliśmy propozycję wartości dla "decentralizacji", ale pominęliśmy osobę, która jest zainteresowana tą propozycją wartości. A co jeśli to nie jest codzienny użytkownik, ale w rzeczywistości instytucje, które muszą mieć ścisłą kontrolę nad profilem ryzyka swojego kapitału (podobny wątek do tego, co @nic__carter pisał jakiś czas temu o tym, że bitcoin staje się warstwą rozliczeniową dla banków)? Patrząc na to z tej perspektywy, użytkownicy nie dbają o to, gdzie wykonują większość swoich niskowartościowych transakcji, ale instytucje (i więksi gracze) dbają o to, gdzie to robią. To oznacza, że L1 skierowane do konsumentów z wątpliwą decentralizacją mają sens. Nie są przeznaczone dla miliardów dolarów RWA, ale dla miliardów dolarów niskowartościowych transakcji (np. płatności). Jeśli już, to nie stawiają ethereum w trudnej sytuacji (ani nawet Solany), ale raczej wszystkie L2 lub L1 skierowane do konsumentów. Ponadto, jeśli korporacja ma już ogromną dystrybucję (jak Stripe), ma sens, aby chciała zbudować L1, które obsługuje jej własnych klientów. Mają dystrybucję, nie dbają o efekty sieciowe. W tym kontekście, Stripe ma więcej sensu niż łańcuchy USDT/USDC, które w rzeczywistości nie mają dystrybucji.